Het Waals Legioen (Légion Wallonie) wordt in juli 1941 opgericht en verzamelt de rexistische rekruten die aan de zijde van nazi-Duitsland slag zullen leveren aan het oostfront.
In augustus 1941 worden de eerste 850 vrijwilligers in Brussel uitgeleide gedaan. De gevechten en winterse ontberingen eisen een zware tol. Bij aanvang van 1942 zijn nog slechts 350 zogenaamde ‘legionairs’ in staat om de wapens op te nemen. Nieuw kanonnenvlees wordt al snel gevonden door de Jeunesse Rexiste leeg te zuigen: 450 rekruten vertrekken in februari 1942 naar het oostfront. Het vervolg laat zich raden, opeenvolgende nieuwe lichtingen worden tijdens de moordende gevechten door de gehaktmolen gehaald. In juni 1943 wordt het Legioen overgenomen door de Waffen-SS. Tegen de verwachtingen in, weet het zich te onderscheiden in Tcherkassy in februari 1944, maar andermaal ten koste van aanzienlijke verliezen.
De eerste ‘legionairs’ zijn in hoofdzaak jongeren die gedreven worden door ideologische motieven. Hun motivatie is drieledig: antibolsjewisme, het naïeve geloof dat men België een betere onderhandelingspositie zal kunnen geven aan de onderhandelingstafel over een hertekend Europa of het vestigen van een Nieuwe Orde. Vanaf midden-1942 komt daar verandering in. Het Legioen zal dan voornamelijk avonturiers in haar rangen opnemen of mensen die aan de honger, de verplichte tewerkstelling of algehele morele, familiale en financiële miserie proberen te ontkomen.
Het Waals Legioen heeft op de eerste plaats Léon Degrelle in staat gesteld om zich bij de bezetter op te werpen als de voornaamste collaborateur langs Franstalige kant. Op die manier is hij zonder enig voorbehoud in de militaire collaboratie met nazi-Duitsland gestapt. Het Legioen wordt de raison d’être van de voorman van Rex, die voortdurend op zoek is naar erkenning door de bezetter. Zijn zoektocht naar ‘glorie’ zal letterlijk alle rexistische energie, middelen en manschappen opslorpen.
Bruyne, Eddy de. Les Wallons Meurent à l’Est : La Légion Wallonie et Léon Degrelle Sur Le Front Russe 1941-1945. Bruxelles: Didier Hatier, 1991.
